ELEKTRİK TESİSATI

Elektrik akımının hareketine az miktarda direnç gösteren metaller iyi iletkenlerdir. En yaygın olarak kullanılan iletken bakırdır. İletkenler çeşitli biçimlerde tel, kablo ve bara emniyetli akım akım taşıma kapasitelerine ve yalıtımlarının maksimum çalışma sıcaklığına göre boyutlandırılırlar.

Bir iletken, diğer iletkenler veya metallerle temasının önlenmesi ve ısı, nem ve korozyona karşı korunması için yalıtılmalıdır. Elektrik tesisatının ve bağlantılarının yalıtılmasında yaygın olarak kauçuk, plastik, pirinç boru çubuk ve cam gibi elektrik akımına yüksek direnç gösteren malzemeler kullanılır.

Elektrik boruları, teller ve kablolar için destek sağlar ve onları fiziksel hasar ve korozyona karşı korur. Metal borular, aynı zamanda elektrik tesisatı için sürekli bir topraklı kaplama sağlar. Yangına dayanıklı yapı sistemlerinde rijit metal borular, madeni elektrik tüpleri veya esnek metal borular kullanılabilir. Çerçeveli yapılarda, zırhlı ve ametal kaplamalı bir kablo kullanılmalıdır. Plastik tüpler ve borular en yaygın olarak yeraltı elektrik tesisatlarında kullanılır.

Borular göreli olarak küçük olduklarından çoğu yapı sisteminde kolaylıkla yer bulabilirler. Yeterine desteklenmeli ve mümkün olduğunca doğrudan döşenmelidir. Yönetmelikler genellikle bir boru tesisatının dağıtma ve priz kutuları arasında yapabileceği kıvrılmaların yarıçapı ve sayısını kısıtlamaktadır. Tesisat yollarının çakışmasını engellemek için binanın mekanik ve sıhhi tesisat sistemleriyle koordinasyon sağlanmalıdır.

Elektrik telleri, ofis binalarında güç, uyarı ve telefon çıkışlarının esnek yerleşimine izin vermek için çoğunlukla hücresel çelik döşemelerin kanalları boyunca yerleştirilir. Doğrudan karo halıların altına yerleştirilen düz kablo sistemleri de bulunmaktadır.

Görünür şekilde yapılan uygulamaları için, özel borular, kapatma profilleri, oluklar ve bağlantı parçaları mevcuttur. Görünür mekanik sistemlerde olduğu gibi, elektrik sisteminin planı da mekanın fiziksel elemanlarıyla görsel açıdan uyumlu olmalıdır.